zaterdag 28 juni 2003

Geesten



Onderweg van Whitehorse naar Dawson City over de Klondike Highway kom ik weet hoe veel RV's tegen, reusachtige campers waarin oudere echtparen rondrijden, soms met een personenauto erachter gehaakt. Ze zijn allemaal naar het noorden onderweg, naar Dawson dus, je ziet er nooit een die zuidwaarts gaat. Net of het olifanten zijn, op weg naar de plek waar ze zullen sterven.

Dat idee wordt nog versterkt door alle onzichtbare mensen, die langs deze weg in de berm lopen. Geesten dus eigenlijk, van mensen die nog niet eens gestorven zijn. Hoeveel het er zijn? Niemand die het weet. Het is een wemelende massa die je niet ziet, allemaal zwijgend onderweg naar het Noorden. Niet voor het legendarische goud, maar voor een T-Shirt.

Dat zit zo. Om de lichaamsbeweging te stimuleren van mensen die te weinig bewegen hebben ze van overheidswege in Yukon iets slims bedacht. Je kunt deelnemen aan een programma, waarbij je van Whitehorse (in het zuiden van Yukon) naar Dawson City loopt. Dat wil zeggen, deelnemers krijgen een stappenteller, die ze bij al hun wandelingetjes dragen. Even de tuin in: weer vijf meter erbij. Heen en weer naar de overburen: + 10 meter. Dat hou je bij, op de kaart van Yukon. En 'onderweg' krijg je allemaal presentjes. Wie al bij Carmacks is (vanaf Whitehorse 175 kilometer), krijgt een waterflesje. Wie Dawson City haalt (nog eens een kleine 400), krijgt het T-Shirt.

Het programma is een doorslaand succes. Op een verjaardagspartijtje waar ik was schepte een tachtigjarige dame van Oostenrijkse komaf, die heel lekkere taarten kan maken, op dat ze alweer zo'n eind was opgeschoten. Een fanatieke vrouw uit Faro, die toch al veel liep, heeft de afstand er al drie keer opzitten. Het is zelfs over de grens van Yukon populair: tot in Vancouver aan toe doen ze eraan mee. Dat zijn eigenlijk 'zwartlopers', en ze krijgen ook geen T-shirt. Ze doen het gewoon voor de lol.

Dus waar je op het oog over een kronkelweg tussen de heuvels en de naaldbomen rijdt waar je nu en dan een rijtje campers passeert, daar ziet het in werkelijkheid zwart van de virtuele wandelaars.