zondag 12 juni 2005

Lapdance






Net stond ik bij het bordje LAPDance te bedenken dat het woord begint met de letters uit de afkorting voor Los Angeles Police Department, toen een blond meisje me vroeg: ,,Mag ik voor je dansen?''

Dit was in Noa, de disco in Leeuwarden die vroeger Vat 69 heette. Er was een gek, opzettelijk ranzig feest, Ex Pornstar, waar ik voor de krant heen ging. Het was ontzettend druk.

,,Ja best'', zei ik gedachteloos.

Dus trok ze me mee naar een ronde bank, ontworpen als een grote rouletteschijf. Je kwam er binnen door de zitting omhoog te klappen. Oh ja, ze bedoelt natuurlijk lapdance, schoot me toen pas te binnen.

Ik ging een beetje onderuit zitten, de armen gespreid, want van films als 'Showgirls' heb ik onthouden dat de lapdanseres erotisch bij de man op schoot gaat bewegen, maar hij haar niet mag aanraken.

En jawel: ze zette haar knieen naast mijn benen, wiebelde met haar minuscule broekje voor mijn neus, ging op de zitting staan en deed het nog eens, trilde later met haar billen voor mijn gezicht, deed of ze me pijpte, sloeg haar haar wild in mijn gezicht, streek met haar lichaam langs mijn kruis als iemand die uit een zwembad opduikt, ging op mijn schoot zitten en deed of we neukten - ik bewoog ritmisch mee, je moet de kijkers ook wat bieden en die waren er genoeg, want er werd hier amper gelapdanst.

Zo ging het een tijdje door, en uiteindelijk drukte ze haar bil bijna tegen mijn neus en wees erop. Aanraken was niet te vermijden, dus ik sloeg er speels op - kinky - en zoende de bil - sexy. Ze was bezweet, want het was heel benauwd in Noa en ze had zich bovendien flink ingespannen.

Ze vroeg er ,,een fooitje'' voor dus ik stopte haar 5 euro toe, maar het minimumbedrag bleek een tientje te zijn. Nou vooruit maar dan. Ik bedacht dat ik eigenlijk een bonnetje zou moeten vragen, want tenslotte zijn dit kosten die ik maak als journalist.

Maar in plaats daarvan praatte ik over koetjes en kalfjes met Angela. Want zo heette ze. ,,Ik ga me zo verkleden'', besloot ze. ,,Want ik moet zo weer optreden. En ik zweet me hier helemaal kapot, liefje.''

,,Dat sjoch ik jo noch net op omrop Fryslan dwaan'', zei iemand die me had herkend. Ik haalde mijn schouders op. Verder deed niemand het meer, dus het lichtje bij de lapdancebank ging kort daarop uit.