maandag 5 december 2005

Hij komt, hij komt




De kop is eraf, vanmorgen was ik Sint voor de 29 kinderen van de school in Ballum, die dit jaar allemaal hun grootste wens hadden opgeschreven. De meesten willen een paard, eentje wil trainer van Ajax worden (hij zou ze onmiddellijk meer conditietraining laten doen), een derde wil president worden van Amerika.

,,Waarom?'', vraagt de Sint dan.

,,Dat lijkt me leuk.''

Een leerling sprong er uit. Zijn liefste wens is dat zijn opa nog zou leven, die kort geleden is overleden. Hem stond het huilen nader dan het lachen toen hij dat vertelde, en ik hoorde later van de Piet dat zijn moeder het tijdens ons gesprekje ook amper droog hield.

Maar er zijn nu eenmaal wensen, heb ik hem verteld, die zelfs de Sint niet kan vervullen. Als hij elke dag aan zijn opa denkt, dan leeft die toch nog een beetje verder, hield ik hem voor. Wat kan een Sint daar anders van zeggen?