maandag 6 augustus 2012

The birds and the bees

In Bodega Bay was ik ooit op zoek naar een telefooncel (die had je toen nog), en pas toen ik alweer vertrokken was schoot me te binnen dat Hitchcock daar The Birds had opgenomen. Ik had het niet herkend.

De hoofdrol in die film was voor fotomodel Tippi Hedren, die Hitchcock was opgevallen in een frisdrankreclame en hiermee doorbrak als de nieuwe Hitchcock blonde na Grace Kelly en Kim Novak.

Ze kreeg de full Hitchcocktreatment, waarbij hij haar een nieuwe look liet aanmeten, twee assistenten aanwees om haar op en buiten de filmset te volgen (daar hielden ze na een paar dagen mee op) en voorschreef dat haar voornaam (eigenlijk heet ze Nathalie, maar haar vader noemde haar Tippi) op de aftiteling tussen aanhalingstekens zou worden geschreven.

,,Duidelijk toch?'', zou een medewerker later zeggen in de prachtbiografie The Dark Side of Genius. ,,Hij deed Vertigo met Tippi Hedren''.


Hedren speelde ook in Hitchcock's Marnie, een geweldige maar ook wat stroperige film met Sean Connery als iemand die opgewonden raakt door dievegges. Een voorloper van de films die Brian DePalma later zou maken.

Nu is ze in het nieuws omdat Hitchcock op de set van beide films ,,avances maakte'', zoals de Volkskrant het netjes noemt. Ze vertelde het op een persconferentie ter promotie van de HBO-film The girl met Siena Miller als Hedren en Toby Jones als Hitchcock. ,,He ruined my career, but he didn't ruin me'', zei ze.

Dat je als acteur en zeker als actrice wel tegen Hitchcock moest kunnen was al langer bekend. ,,Actors are cattle'', heeft hij eens beweerd, hoewel hij dat later weer introk. Maar dat het Hedren zo hoog zit is nieuw. Een paar jaar geleden hield ze nog een inleiding bij een vertoning van The Birds (zie boven) waarin ze enthousiast over de film en zijn maker was.

Dat hij opdringerig tegen haar was vertelde ze al in The Dark Side of Genius (dat in 1984 uitkwam). ,,Ik had altijd gehoord dat hij een vrouw - meestal een blondine - helemaal afbrak, om haar verlegenheid en gereserveerdheid te zien verbrokkelen, maar ik dacht dat hij dat alleen deed in de plots van zijn films'', zegt Hedren.

Op de set van Marnie deed hij haar een obsceen voorstel. Nadat ze dat had afgewezen werd de sfeer gespannen. Hij dreigde met loonsverlaging of een loopbaan van lullige rolletjes op tv, sprak haar niet meer rechtstreeks aan en noemde hij haar alleen nog ,,that girl''. De film interesseerde hem weinig meer.

Maar goed, het was niet allemaal ellende en opdringerigheid, vertelde Hedren op de persconferentie deze week (It wasn't a constant barrage of harassment to me). Ze had ook erg van het werken met hem genoten, maar dat paste allemaal niet in een film van anderhalf uur. En geobsedeerde hitsigheid is natuurlijk interessanter.

Trouwens: The Girl is gebaseerd op een boek van Donald Spoto, ook de schrijver van The Dark Side of Genius.