vrijdag 13 februari 2015

And the piano cries out: let me once play for you

Wiebe Kaspers speelde gistermiddag in de stationshal, op de piano die daar sinds gisteren staat, even makkelijk een ragtime-riedel als een titel uit de top 2000, die we willekeurig  opnoemden.

De piano is een bruine Julius Feurich uit Leipzig van rond 1910. Goed merk, ik heb er ook een, maar dan zwart en uit de jaren dertig. Van de stationspiano was het bovenstuk dichtgeschroefd. ,,In het station in Nijmegen zijn er problemen geweest met slopen", verklaarde pianostemmer Erik van Viegeren.

,,Doe eens Smoke on the Water", zei ik. Daar klonk het intro al.

,,Stairway to heaven", zei mijn buurman, die was blijven staan om dit te kijken. Hopla, daar kwam het. Gevolgd door Layla van Derek and the Dominoes.

Een meisje met vuurrood haar vertelde dat ze zangeres was. ,,Wat zing je dan?", vroeg Kaspers. ,,Vooral metal", vertelde ze. Maar ze had meer noten op haar zang, het werd My heart will go on, van Celine Dion.

,,Doe eens het Fries volkslied?", zei ik.

,,Nee, dat doe ik niet", zei Kaspers. Hij zette in plaats daarvan Bohemian Rhapsody in. ,,Mamma", zongen we mee. ,,Just killed a man."