Noa is Maori voor ,,leven zonder begrenzingen'', vertelde Mark me. Mark heeft nonchalant haar en is de baas van Noa. Een discotheek in het pand waar jarenlang Vat 69 in zat. Ik was er nieuwsgierig naar, sinds ik had gehoord dat ze sinds de naamsverandering op een wat ouder publiek mikken.
Dus toen Tom zei dat hij erheen ging om een benefietavond te openen voor Azie, sloot ik me aan bij zijn gezelschap van politici (3) en topambtenaren (1).
Nou, dat oudere publiek valt reuze mee: wij trokken de gemiddelde leeftijd (begin twintig) bijna hoorbaar omhoog. Helemaal toen we gingen dansen, op onze alles-kan ieder-voor-zich jaren-zeventig manier, die sterk afsteekt tegen het groepsdeinen van nu.
Maar het grootste deel van de tijd dans je helemaal niet. Want de disco is - op deze benefietavond in elk geval - net een circus, waar iedereen kunstjes vertoont. Dus iedereen stond in een kring op de dansvloer te kijken naar breakdancende jongetjes met wollen mutsjes, die handstandjes deden. Steeds maar heel kort, dan stapte er weer een nieuwe in de kring. Of ze luisterden, deinend, naar een man die met zijn mond en een microfoon beat-geluiden maakte. De anderen vertrokken al na een uurtje, ik bleef tot mijn muntjes op waren.
