zaterdag 15 december 2007

Heisa om Heesters



,,U toont uw legitimatiebewijs’’, stond dreigend op het A-4’tje dat iedereen vanmorgen kreeg bij Theater De Flint in Amersfoort. ,,De Flint noteert uw gegevens en uw rekeningnummer. U bestelt het aantal kaarten (max. 4). U rekent af. De Flint screent uw gegevens de komende week/weken. U krijgt uw plaatsbewijzen daarna thuisgestuurd.’’

Een kaartje kopen voor het eerste Nederlandse concert (16 februari) van Johannes Heesters in meer dan veertig jaar doe je niet zomaar. ,,Het is net of we drugs gaan kopen’’, vond Lars. We hadden er speciaal onze T-shirts met ‘Holland Grüsst unser Jopie’ voor aangetrokken. De taalfout hebben we maar zo gelaten.

(Voor onze eerdere avonturen met de shirts, zie hier, hier, hier en hier.)



De Flint had op een grotere stormloop gerekend dan de ongeveer twintig belangstellenden die er nu stonden. Daarom was er een doolhofje van dranghekken ingericht en lieten twee ingehuurde bewakers de bezoekers slechts twee bij twee naar binnen. Die bewakers bleken overigens allebei uit Friesland te komen, een uit Holwerd en een uit Blija.

Ook de pers was uitgerukt, tot en met Pauline Broekema van het NOS Journaal toe. Voor de discussie over de 104-jarige Heesters, die tijdens de Tweede Wereldoorlog in Duitsland werkte en een keer een bezoek heeft gebracht aan Dachau. Grote flauwekul, al die heisa, vond de mevrouw voor ons in de rij, die een nicht van Heesters bleek te zijn.

De beide dames achter ons vonden dat ook. Een van hen was vroeger Heesters’ buurmeisje en ze vond hem toen zo knap dat ze zijn foto op haar slaapkamertje had hangen. Als ze dat haar kleindochters vertelt, die foto’s van sterren van nu op hun kamers hebben, lachen ze haar er wel eens om uit. Een andere bezoekster zei dat haar moeder in het verzet had gezeten, maar altijd Heesters was blijven luisteren. ,,De Duitsers hadden mooie muziek, vond ze altijd.’’



De discussie werd hier aangewakkerd door de Socialistische Partij, die altijd opduikt waar veel media zijn. De partij had een oude dame uit Amsterdam meegenomen die nog in de concentratiekampen had gezeten. Celine van de Hoek heet ze, las ik later. Haar neus werd steeds roder van de kou, terwijl zij alle pers vertelde, met een bos rozen in de hand, hoezeer dit eerbetoon aan Heesters een klap in het gezicht is van oorlogsslachtoffers.

,,Hoe oud bent u?’’ had een van de SP’ers aan een man achter ons in de rij gevraagd. Hij was 79, antwoordde hij. Hij had dus de oorlog nog meegemaakt. ,,U moet zich schamen’’, vond de SP-dame. Waar de man een half uur later nog boos over was. Hij was negen, destijds, zei hij keer op keer.



Ook onze T-shirts deden het goed, je zag het aan de camera’s. Pauline Broekema vroeg Lars of het wel kon, naar zo’n concert. De NOS-radio vroeg het mij. RTV Utrecht en de Amersfoortse Courant vroeg het ons allebei.



De shirts lokten zelfs de SP aan, in de persoon van Jantje Paasman, die vertelde dat hij van het actiecomité van de afdeling Zeist is. Hij gunde ons het genoegen van dit concert, maar het kon niet vond hij. En of hij voor de website van de partij een foto van ons mocht maken. Die foto staat hieronder. Op de website staat erbij als onderschrift: ,,Discussie met operaliefhebbers werd niet geschuwd.''



De partij heeft ook plannen voor als het concert er werkelijk is zei hij, maar die vertelde hij ons niet. Alleen dat er een ,,partizanenkoor'' zal komen. Plannen om mensen in concentratiekamppakken het theater in te laten gaan hebben al schipbreuk geleden begrepen we.




Binnen kochten we drie kaartjes, onder het toeziend oog van directeur Pieter Erkelens (rechts op de foto), een aantal camera’s en de mensen achter ons. Ik moest wel eerst mijn persoonsbewijs tonen. Daar hadden we een heel flauw Duits oorlogsgrapje over kunnen maken.

Er was al niet veel keus meer, want tegelijk werden er ook kaarten via internet verkocht en de zaal zat bijna vol. Toen we buiten nog wat stonden na te praten, wist een van de bezoekers dat het inmiddels is uitverkocht.

In ieder geval hebben wij onze kaarten. We rekenen er tenminste op dat we de komende week/weken door de screening van het theater komen.