maandag 8 december 2008

Vuurwerk



Sjoerd heeft een reusachtig appartement, met een balkon met uitzicht over heel Caracas (héél Caracas, vraagt de Asterixlezer, en ik zeg ja, je ziet alle 2,5 miljoen caraqueños). Net na mijn aankomst, ik was nog niet omgekleed als sint want het was nog twee uur voor mijn opkomst, stonden we over de balustrade geleund naar de stad de staren, die in een vallei tussen bergen ligt. (De foto is pas later gemaakt)

Ergens rechts werd vuurwerk afgestoken.

,,Dat is vanwege de komst van Sinterklaas, natuurlijk’’, opperde ik.

,,Er is hier elke dag wel ergens vuurwerk’’, zei Sjoerd. Bovendien was de revolutie van Hugo Chavez precies tien jaar geleden en het vuurwerk was in de omgeving van het presidentieel paleis. Chavez was ook op de radio, want als hij spreekt onderbreken alle zenders hun programma. Hij schreeuwt nogal.

,,Weet je dat Chavez geen vrouw heeft, en ook geen vriendin?’’, voegde Brian toe.

Brian is Venezolaan, student internationale betrekkingen, medewerker van het ministerie van toerisme en bovendien zou hij mijn Zwarte Piet worden. Speciaal voor de ambassademedewerkers die geen Engels of Nederlands spreken. Ik moest hem alles nog vertellen over wat Zwarte Piet doet, ik drukte hem op het hart om alleen maar te zwaaien met de roe en verder niks, want in een stad als Caracas weet je maar nooit wat er anders gebeurt.

Hij hield zich er keurig aan, en de Spaanstaligen lachten als hij hen aansprak, dus dat was wel goed. De anderen lachten ook, trouwens, terwijl de Sint toch van een heleboel mensen gegevens had gekregen die hij - dat stond erbij - beter niet kon gebruiken, omdat het gevoelig kon liggen.

Dat is altijd vreemd, om zulke dingen van wildvreemden te weten. Zoals bij de dame die ooit haar grote liefde naar Venezuela is nagereisd. Die man is hem gesmeerd, terwijl hun zoon, inmiddels in de dertig, het huis maar nooit uitgaat.

Het had heel Oprah Winfrey kunnen worden. Een dame barstte bij het voorlezen van haar gedicht in snikken uit - ,,ik heb een moeilijke tijd achter de rug met mijn scheiding’’ zou ze later verklaren – en een andere keek betrapt, toen Sint verried dat zij bij Sinterklaas heel grote cadeau’s voor zichzelf kocht en daar een klinkend lofdicht op zichzelf bij schreef. Dat kon dan nog, maar een Sint die zijn grenzen kent gaat voor de gulle lach, niet voor emotioneel vuurwerk.

(Overigens is het nog niet klaar. Sjoerd heeft altijd iets achter de hand dat hij pas vertelt als je bij hem bent. Nu ook: woensdag mag ik op de Britse School als sint verschijnen, daar doen ze iets met Santa Clause around the world.)